De nu-mi erai decat un Prieten, oricat de-apropiat candva, Te-as fi putut uita, Iisuse, dar Tu-mi esti Prietenia mea. De nu-mi erai decat un Cantec, oricat de drag, Te-ai fi-nvechit, dar Tu-mi esti Armonia insasi, in veci mai nou si-n veci dorit. De nu-mi erai decat un Nume, puteam sa-l uit, oricum erai, []De nu-mi erai decat un Prieten, oricat de-apropiat candva,Te-as fi putut uita, Iisuse, dar Tu-mi esti Prietenia mea.

De nu-mi erai decat un Cantec, oricat de drag, Te-ai fi-nvechit, dar Tu-mi esti Armonia insasi, in veci mai nou si-n veci dorit.

De nu-mi erai decat un Nume, puteam sa-l uit, oricum erai,dar Tu-mi esti pentru veci, Iisuse, tot scumpul vietii mele rai.

De nu-mi erai decat un zambet, usor Te-as fi putut uita,dar Tu-mi esti toata fericirea din care-mi scot iubirea mea.

De nu-mi erai decat o raza, vreo noapte Te-ar fi-ntunecat,dar Tu-mi esti Soarele Vietii desavarsit si minunat.

Cum sa Te uit atunci, Iisuse, orice-ar veni si-oricine-ar vrea,cand Tu-mi esti rasuflarea vietii, fiinta si miscarea mea!TRAIAN DORZ din Cantari de Sus , editia a II-aEditura Oastea Domnului, Sibiu, 2014